Çalışmadan sağlanan bulguları “muhteşem” olarak tanımlayan Prof. Dr. Chesney, “Erken evrede T-VEC uygulanan hastalar, farklı bir tedavi türü verilen hastalardan yaklaşık 20 ay daha uzun yaşadı. Tedavi bazı hastaların yaşamını ise yıllarca uzattı.“
ABD Gıda ve İlaç Dairesi (FDA) geçtiğimiz günlerde çalışmadan elde edilen bulgular ışığında bu ilk onkolitik virüs tedavisini onayladı. ayrıca FDA ve Avrupa İlaç Ajansı (EMA), tedavilerin ileri evre melanomlu daha fazla hastaya erişmesi için çalışmadan elde edilen bulguları ayrıca değerlendiriyor.
Tıp tarihinde yeni bir aşama: FDA, kansere karşı ilk virüs tedavisini onayladı
Journal of Clinical Oncology raporu, bu ay New England Journal of Medicine dergisinde yayınlanan bir başka çalışmadan elde edilen Prof. Dr. Chesney’in bulgularının hemen ardından geldi. Makalede, kontrol noktası inhibitörleri ipilimumab ve nivolumab kullanılarak melanoma için immünoterapi tarif ediliyor. Hücre biyolojisinde, rolleri, immün sisteme kapanmalarını ve kanser hücrelerini öldürmemelerini söylemekten sorumlu iki immün kontrol noktası proteininin etkililiğini azaltıyor.
Çalışmada, iki inhibitörün enjekte edilmesiyle ileri evre melanomlu hastaların büyük bir bölümünde tümörlerin küçüldüğü gösteridi. JGBCC, dünya çapında hastaların kaydedildiği en büyük merkezlerden birisi ve burada nivolumab ile beraber uygulanan ipilimumabın, kanser immünoterapisi ile tedaviden sonra gözlenen en yüksek anti kanser etkinlik ile sonuçlandığı bulunmuştur.
Prof. Dr. Chesney ve ekibi, T-VEC ile immün kontrol noktası inhibitörü ipilimumabın kombine edildiği bir tedavi rejimi oluşturarak çalışmalarının başarısını bir adım daha ileri götürüyor. Kanser immünitesini hızlandırmak için yürütülen klinik çalışma, JGBCC ve diğer merkezlerde yapılacak. Prof. Dr. Chesney, “Kanser hastalarında sağkalımı büyük ölçüde iyileştiren yeni immünoterapi sınıfları geliştirerek insan immün sistemini kanser hücrelerini temizlemek üzere nasıl aktive edeceğimizi sonunda anlıyoruz. İmmün kontrol noktası inhibitörleri ile kombinasyon halinde T-VEC’in yalnızca melanomda değil tüm kanser türlerinde kanserle ilişkil mortaliteyi azaltacağına inanıyorum ve bu yöntemleri geliştirmek için hızla ilerliyoruz.”
Araştırmanın tam metnine aşağıdaki linkten linkten ulaşılabilmektedir.
http://jco.ascopubs.org/content/early/2015/05/22/JCO.2014.58.3377.abstract
Kaynak: Talimogene Laherparepvec Improves Durable Response Rate in Patients With Advanced Melanoma. Robert H.I. Andtbacka, Howard L. Frances Collichio, Thomas Amatruda, Jason Chesney, Keith A. Delman, Lee Cranmer, Brendan Curti, Karl Lewis, Gregory A. Daniels, Yining Ye, Bin Yao, Jennifer Gansert and Robert S. Coffin. American Society of Clinical Oncology. 2015. doi: 10.1200/JCO.2014.58.3377
Talimogene Laherparepvec İleri Evre Melanomlu Hastalarda Uzun Süreli Yanıt Oranını İyileştiriyor
Özet / Amaç: Talimogene laherparepvec (T-VEC), sistemik antitümör immün yanıtlarını arttırmak için selektif olarak tümörler içerisinde replikasyona uğraması ve granülosit makrofaj koloni-stimülan faktör (GM-CSF) üretmesi için tasarlanan bir herpes simpleks virüs tip 1–türevi onkolitik immünoterapidir. T-VEC, randomize, açık etiketli faz III çalışmasında rezeke edilemeyen evre IIIB ila IV melanomlu hastalarda GM-CSF ile karşılaştırılmıştır.
Hastalar ve Yöntemlet: Cerrahi olarak rezeke edilemeyen enjektabl melanomlu hastalar, 2:1 oranında lezyonlar içi T-VEC veya subkutan GM-CSF uygulanmak üzere randomize edilmiştir. Primer sonlanma noktası, bağımsız değerlendirmeye göre uzun süreli yanıt oranıydı (DRR; sürekli olarak ≥ 6 ay süren objektif yanıt). Önemli sekonder sonlanma noktaları genel sağkalım (OS ve genel yanıt oranıydı.
Bulgular: Randomize edilen 436 hasta arasında, DRR, T-VEC (%16.3; %95 CI, %12.1 ila %20.5) ile, GM-CSF (%2.1; %95 CI, %0 ila %4.5]; odds ratio, 8.9; P < .001) ile olduğundan anlamlı oranda daha yüksekti. Genel yanıt oranı da T-VEC kolunda daha yüksekti (%26.4; %95 CI, %21.4 ila %31.5 v %5.7; %95 CI, %1.9 ila %9.5). Medyan OS, T-VEC ile 23.3 ay (%95 CI, 19.5 ila 29.6 ay) ve GM-CSF ile 18.9 aydı (%95 CI, 16.0 ila %23.7 ay) (risk oranı, 0.79; %95 CI, 0.62 ila 1.00; P = .051). T-VEC etkinliği, en belirgin olarak evre IIIB, IIIC veya IVM1a hastalığı olanlarda ve tedavi deneyimi olmayan hastalarda gözlenmiştir. T-VEC ile en yaygın yan etkiler (AE’ler) yorgunluk, üşüme ve pireksiydi. T-VEC ile tedavi edilen hastaların ≥ %2’sinde görülen tek grad 3 veya 4 AE, selülitti (%2.1). Hiçbir ölümcül tedavi ile ilişkili AE meydana gelmemiştir.
Sonuç: T-VEC, faz III klinik çalışmasında melanoma karşı terapötik yarar gösteren ilk onkolitik immünoterapidir. T-VEC, özellikle tedavi edilmemiş hastalarda veya evre IIIB, IIIC veya IVM1a hastalığı olanlarda iyi tolere edilmiş daha yüksek DRR (P < .001) ve daha uzun medyan OS (P = .051) ile sonuçlanmıştır. T-VEC, metastatik melanomlu hastalar için yeni bir potansiyel tedavidir.
YAZIYI PAYLAŞ
YORUMUNUZ VAR MI?