Sadece dişi böcekten yavrusuna geçen bu bakteri, kendi çoğalma imkanını arttırmak için akıllı yöntemlere başvuruyor: Bazı kelebek ve uğurböceklerinde erkek embriyoyu öldürüyor, bazı dişi yaban arılarının ise çiftleşme olmaksızın yavrulamasını sağlıyor. Sıtma taşıyıcısı Anopheles sivrisineklerine doğal yoldan Wolbachia bakterisi bulaşmıyor. Fakat laboratuarda yapılan çalışmalarda geçici bulaşma yoluyla bu sineklerin sıtma parazitine karşı bağışıklık kazandığı görüldü. Sorun bu geçici bulaşmayı sinekler arasında kuşaktan kuşağa geçen bir bulaşmaya dönüştürmekti. Araştırma ekibi, Wolbachia bakterisinin bir türünün Anopheles stephensi sivrisineklerinde bu bulaşmayı sağladığını, deney süresince üretilen 34 kuşak sivrisinekte bu bakterinin ortaya çıktığını gördü.
Wolbachia bakterisi bulaşmış sivrisineklerde sıtma parazitinin yaşayamadığı tespit edildi. ABD Ulusal Alerji ve Bulaşıcı Hastalıklar Enstitüsü müdürü Dr Anthony Fauci, sıtmanın yoğun görüldüğü bölgelerde bu bakterinin çevredeki sivrisineklere bulaşması yoluyla sıtma kontrolünde önemli bir adım atılmış olacağını ifade etti. Fauci, “Bu önemli bir potansiyel, ama uygulamasında sorunlar olabilir.” dedi.
Londra Tropik Hastalıklar Okulu’ndan Profesör David Conway araştırma sonuçlarını ilginç bulduğunu, ancak Wolbachia bakterisi bulaşmış sivrisineklerin daha az yumurta üretmesi nedeniyle çoğaltma sorunu yaşanacağını vurguladı. Prof Conway ayrıca bu bakterinin sadece Ortadoğu ve Güney Asya’da sıtmaya yol açan Anopheles stephensi sivrisineklerinde etkili olduğunu, Afirka’da daha büyük sorun yaratan Anopheles gambiae sineklerinde denenmediğini ifade etti.
YAZIYI PAYLAŞ
YORUMUNUZ VAR MI?