Metformin kullanımı geniş açılı glokom gelişme riskini azaltıyor!

377 Paylaşım

JAMA Ophthalmology’de yayımlanan yeni bir makaleye göre, metformin hidroklorür kullanımı, diyabet hastalarında görmeyi tehdit eden en önemli sorunlardan birisi olan geniş açılı glokom gelişimi riskinde önemli oranda azalmaya neden oluyor. Metformin gibi kalori kısıtlamayı taklit eden ilaçlar, ileri yaştaki hastalık başlangıcı riskini geriletebilir. Bu tip kalori taklitçisi ilaçların maküler dejenerasyon, diyabetik retinopati, katarakt veya glokom gibi yaşla ilişkili göz hastalıkları riskini etkileyip etkilemediği bilinmemektedir.

Michigan Üniversitesinden araştırmacı Julia E. Richards, Ann Arbor ve arkadaşları, 2001’den 2010 yılına kadar ABD gözetimli bakım ağından veriler kullanarak, metformin kullanımı ve geniş açılı glokom (GAG) riskini incelediler.

Göz tansiyonu (Glokom) nedir? Nedenleri, belirtileri ve tedavisi

Diyabet hastalarının 150.016’sının 5.893’ünde (%3.9) GAG gelişti. Çalışma periyodu boyunca, 60.214 hastaya (%40.1) en az bir metformin reçetesi; 46.505 hastaya (%31) en az bir sülfonilüre reçetesi; 35.707 hastaya(%23.8) en az bir tiyazolidindion reçetesi; 3.663 hastaya (%2.4) en az bir meglitinid reçetesi ve 33.948 hastaya (%22.6) en az bir insülin reçetesi yazıldı. Bazı hastalara birden fazla ilaç için reçete yazıldı.

Çalışma sonuçları, en yüksek dozda (iki yıl içinde 1.110 gramdan fazla) metformin reçete edilen hastalarda, metformin almayanlara kıyasla GAG riskinde yüzde 25 oranında risk azalması elde edildiğini göstermektedir. Metformindeki her bir gram artış, GAG riskinde yüzde 0.16 azalmayla ilişkiliydi. Bu durum, iki yıl boyunca günde 2 gram metforminden oluşan standart doz alımının GAG riskinde %20.8 azalmayla sonuçlanacağı anlamına gelmektedir.

Her ne kadar metformininkardiyovasküler hastalıklar, diyabet ve bazı spesifik kanserler gibi bazı özellikler için risk üzerine etkisi bilinse de, bu çalışma yaşlı hastaları etkileyen diğer tıbbi koşulların gelişme riski üzerine kalori azaltmayı taklit eden ilaçların potansiyel etkisini anlamanın önemini işaret etmektedir. Çalışmada, GAG patolojisine dahil olan oküler dokularda hem moleküler hem de klinik düzeyde metforminin etki mekanizmasının açıklığa kavuşturulmasının da ayrıca önemli olacağı sonucuna varılmaktadır.

Kaynak: Association of Geroprotective Effects of Metformin and Risk of Open-Angle Glaucoma in Persons With Diabetes Mellitus. Julia E. Richards, PhD et al. JAMA Ophthalmol, May 2015 DOI: 10.1001/jamaopthalmol.2015.1440

Makalenin tam metnine aşağıdaki linkten ulaşılabilmektedir:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26022641

Abstract
IMPORTANCE: Caloric restriction mimetic drugs have geroprotective effects that delay or reduce risks for a variety of age-associated systemic diseases, suggesting that such drugs might also have the potential to reduce risks of blinding ophthalmologic conditions for which age is a major risk factor.

OBJECTIVE: To determine whether the caloric restriction mimetic drug metformin hydrochloride is associated with reduced risk of open-angle glaucoma (OAG) in persons with diabetes mellitus.

DESIGN, SETTING, AND PATIENTS: Retrospective cohort study of patients aged 40 years or older with diabetes mellitus and no preexisting record of OAG in a large US managed care network from January 1, 2001, through December 31, 2010.

EXPOSURES: Quantity of metformin and other prescribed diabetes medications as captured from outpatient pharmacy records.

MAIN OUTCOMES AND MEASURES: Risk of developing OAG.

RESULTS: Of 150 016 patients with diabetes mellitus, 5893 (3.9%) developed OAG. After adjusting for confounding factors, those prescribed the highest quartile of metformin hydrochloride (>1110 g in 2 years) had a 25% reduced OAG risk relative to those who took no metformin (hazard ratio = 0.75; 95% CI, 0.59-0.95; P = .02). Every 1-g increase in metformin hydrochloride use was associated with a 0.16% reduction in OAG risk (adjusted hazard ratio = 0.99984; 95% CI, 0.99969-0.99999; P = .04), which predicts that taking a standard dose of 2 g of metformin hydrochloride per day for 2 years would result in a 20.8% reduction in risk of OAG. After accounting for potential confounders, including metformin and diabetic medications, the risk of developing OAG was increased by 8% (hazard ratio = 1.08; 95% CI, 1.03-1.13; P = .003) for each unit of increase in glycated hemoglobin level.

CONCLUSIONS AND RELEVANCE: Metformin use is associated with reduction in risk of developing OAG, and risk is reduced even when accounting for glycemic control in the form of glycated hemoglobin level. Other diabetes medications did not confer a similar OAG risk reduction. This study suggests that metformin may be affecting OAG risk on multiple levels, some involving improved glycemic control and some involving mechanisms outside glycemic control such as neurogenesis, inflammatory systems, or longevity pathways targeted by caloric restriction mimetic drugs. If confirmed by prospective clinical trials, these findings could lead to novel treatments for this sight-threatening disease.