Bahadır M. Güllüoğlu, Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı; Marmara Üniversitesi Hastanesi, Meme ve Endokrin Cerrahisi Ünitesi,
Lokal ileri evre meme kanserinde (LİEMK) meme koruyucu cerrahinin (MKC) uygulanabilirliği konusunda genel bir görüşbirliği oluşturabilen yüksek düzeyde kanıtlar bugüne kadar ortaya konmamıştır. Bu evre meme kanserinin tanımı çok geniş yelpazede klinik tarifleri içermektedir(1). Bu konuda yapılmış olan çalışmalarda değişik sınıflamaların kullanılmış olması konu hakkında yeterli bir değerlendirme yapılmasını güçleştirmektedir.
Bunun yanı sıra çalışmalarda hastalara uygulanan sistemik ve bölgesel tedavilerin heterojen olması ile hedeflenen çıkarımların her çalışmada farklı olması bu konuda sağlıklı çıkarımlara ulaşılmasını engellemektedir(2). Bütün bunların ötesinde sadece LİEMK hastalarını örnekleyen, iyi projelendirilmiş, standardize tedavilerin uygulandığı prospektif randomize bir çalışma da halen ortada yoktur.
Meme kanseri neden olur? Belirtileri, tedavisi ve elle muayenesi
Bu konuda başlatılan tek çalışma da düşük hasta alımı nedeni ile sonlandırılmıştır(3). Halihazırda LİEMK hastalarında MKC uygulanması konusunda “A” düzeyi bir tavsiye bulunmamaktadır(4). Bu konuda var olan verileri değerlendirebilmek için LİEMKyi kabaca ikiye ayırabiliriz: a. inflamatuvar meme kanseri (İMK; T4d) ve b. inflamatuvar olmayan LİEMK. İMK için MKC uygulanabilirliği konusunda düşük düzeyde de olsa bir kanıt mevcut değildir. Genel kanı (uzman görüşü) İMKde MKC yapılmasının yeri olmadığı yönündedir (4; “C” düzeyi tavsiye).
İnflamatuvar olmayan LİEMK ise üç ayrı açıdan ele alınabilir: a. tümör çapma göre, b. bölgesel lenf nodu tutulumuna göre ve c. tümörün komşu dokulara (deri ve göğüs duvarı) olan invazyon varlığına göre. Tümörün çapma göre bakıldığında bazı LİEMKler 5 cm üzeri olmasına rağmen meme hacimine olan oranına bağlı olarak hala MKCye uygun olabilmektedir. Bu hasta grubunda primer olarak uygulanabilecek MKCyi mastektomi ile karşılaştıran prospektif randomize bir çalışma yoktur. Bugüne kadar yapılmış tek retrospektif kohort çalışmada T3/T4 tümörü olan hastalarda doğrudan (neoadjuvan tedavisiz) MKC yapılanlar ile mastektomi yapılanlar arasında gerek lokal nükssüz gerekse genel sağkalım açısından fark olmadığı görülmüştür (5).
Ancak bu konuda hazırlanmış bir derlemede çapı 3-4 cm üzerinde olan tümörlerde MKCnin güvenilirliğinin belli olmadığı vurgulanmıştır(6). Bunun dışında gözönünde tutulması gereken başka bir husus da bu büyüklükte tümörlere uygulanacak MKCnin güvenilirliğinin hastaların sistemik tedavisinin neoadjuvan ve adjuvan olarak stratifiye edilmiş bir çalışmada test edilmemiş olmasıdır. Elde olan kısıtlı veriler ışığında a. multisentrik tümörü olmayan, b. ekstensif duktal kom-ponenti olmayan, c. radyoterapi için kontrendikasyonu olmayan hastalarda RO rezeksiyon (en az 1 mm cerrahi sınır elde edilen) ile yeterli kozmetik görünüm sağlanabilecek 5 cm üstü tümörlerde (T3) primer olarak (neoadjuvan tedavisiz) MKC yapılması “çelişkili ve tutarsız (tartışmalı)” kanıtlar eşliğinde önerilebilir (“B” düzeyi tavsiye).
Çevre doku (T4a,b,c) ve/ya N2,3 bölgesel lenfatik tutulumu olan hastalarda neoadjuvan sistemik tedavi verilmeksizin MKC uygulanması konusunda herhangi bir çalışma yoktur. Bu nedenle bu hastalarda neoadjuvan tedavisiz MKC önerilmez (“C” düzeyi tavsiye).
Ele alınması gereken diğer bir grubu ise ilk başvuruda MKC için uygun olmayan (tümör çapı : meme haci-mi oransızlığı, komşu doku invazyon varlığı v.b. nedeni ile) hastalar oluşturmaktadır. Bu grup hastalarda sistemik tedavi uygulanıp tümör boyutu küçültülüp, (varsa) komşu doku tutulumu ortadan kaldırıldıktan soma MKC uygulanmasının güvenilirliği çeşitli çalışmalarda test edilmiştir. Ancak yazının giriş kısmında belirtilen hususlar nedeni ile bu çalışmaların kamt değeri düşüktür.
Söz konusu çalışmalardan kuvvetli çıkarımlar elde etmek mümkün değildir. Neoadjuvan tedavilerin kullanıldığı prospektif, randomize, karşılaştırmalı çalışmalar maalesef sadece LİEMK olan hastaları içermemektedir. Bu çalışmaların örneklemlerinin sadece %5-27si LİEMK hastalarından oluşmaktadır. Bu çalışmalarda LİEMKli hastalar için alt grup analizlerinin de yapılmamış olmasından ötürü özellikle bu grup hasta için bir çıkarım elde etmek mümkün olmamaktadır (7-9). Sadece LİEMK hastalarını örneklem olarak alan herhangi bir prospektif, randomize, karşılaştırmalı çalışmanın olma dığı düşünülerek ve sadece kanıt seviyesi düşük çalışmaların sonuçları göz önüne alındığında neoadjuvan tedavi verilmesi sonrası;
a. deri ve göğüs duvarı tutulumu bulgusu olmayan,
b. MKCye olanak veren rezidüel tümör çapı olan,
c. soliter tümörü olan,
d. NO veya Nl koltukaltı lenfatik tutulumu olan ve
e. RO rezeksiyon (temiz cerrahi sınır) mümkün olan LİEMKli hastalarda MKC yapılabilir (10-13; “B” düzeyi tavsiye).
Yukarıdaki hususların göz önüne alınmasının dışında bu evredeki tüm hastalar tedavi seçenekleri açısından çok disiplinli bir yaklaşım ile değerlendirilmelidir. MKC seçeneği bu değerlendirme sonucunda gündeme getirilmelidir. Hastalar kendi evrelerindeki tümörlerde MKC yapılması lehine üst seviye kanıt olmadığı hususunda mutlaka aydınlatılmalıdır. Bütün bu değerlendirme ve bilgilendirmeler sonrasında ancak hastanın bilinçli isteği doğrultusunda MKC yapılmalıdır. Neoadjuvan tedavi sonrası MKC yapılması olası olan hastalarda tümörden kor (kaim iğne) biyopsi ile örnekleme yapılmalıdır. Uygun bir yöntem ile tümör in situ olarak kalıcı olarak işaretlenmelidir (klips v.b. ile).
Bu nedenlerden ötürü; a. tümöre kor biyopsi yapabilen, b. immünhistokimyasal olarak tümör belirteçlerini (östrojen ve progesteron reseptörü, c erb B2) ölçebilen, c. neoadjuvan tedavi öncesi tümöre kalıcı işaret yerleştire-bilen, c. hastaya cerrahi sonrası radyoterapi verebilen ve d. tümörün neoadjuvan tedaviye verdiği yanıtı (tümör çapındaki değişiklikler, invazyon gerilemesi v.b.) ölçebilen altyapı / alet parkına sahip ortamlarda LİEMK olan hastalara MKC yapılması uygundur.
Prospektif tek kollu ve retrospektif kphort çalışmalar (seviye II/III kanıtlar) “belirli kriterleri” taşıyan LİEMK hastalarında MKCnin düşük bölgesel yineleme oranları ile yapılabileceğini göstermiştir. Ancak bu hastalara mastektomi yerine MKC yapılmasının dezavantaj getirmediğini gösteren I. ve II. derecede kanıta sahip çalışmalar henüz yoktur. LİEMKde MKCnin onkolojik güvenilirliğinin değerlendirilmesi için prospektif randomize çalışmaları içeren ileri araştırmalara ihtiyaç duyulduğu her klinik uygulama öncesinde gözönünde tutulmalıdır.
Kaynaklar
Singletary SE, Allred C, Ashley P, et al. Revision of the American Joint Committee on Cancer -staging system for breast cancer. J Clin Oncol 20: 3628-3636,2002.
Mathew J, Asgeirsson KS, Cheung KL, Chan S, Dahda A, Robertson JFR. Neoadjuvant chemotherapy for locally advanced breast cancer: a review of the literature and future directions. Eur J Surg Oncol (baskıda).
Sinacki M, Jassem J, van Tienhoven G. Conservative local treatment versus mastectomy after induction chemotherapy in locally advanced breast cancer: a randomized phase III study (EORTC 10974/22002, LAMANOMA)-why did this study fail?. Eur J Cancer 41: 2787-2788, 2005.
Shenkier T, Weir L, Levine M, et al. Clinical practice guidelines for the care and treatment of breast cancer: 15. Treatment for women with stage III or locally advanced breast cancer. CMAJ 170: 983-994, 2004.
Fitzal F, Riedl O, Wutzl L, Draxler W, Rudas M, Plusching U, Handl-Zeller L, Dubsky P, Bachleitner-Hofmann T, Steger G, Jakesz R, Gnant M. Breast-conserving surgery for T3/T4 breast cancer: an analysis of 196 patients. Breast Cancer Res Treat 103: 45-52, 2007. (Seviye III kanıt).
Asgeirsson KS, McCulley SJ, Pinder SE, Macmillan RD. Size of invasive breast cancer and risk of local recurrence after breast-conserving therapy. Eur ] Cancer 39: 2462-2469, 2003.
Mieog JSD, van der Hage JA, van de Velde CJH. Preoperative chemotherapy for women with operable breast cancer (review). Cochrane Database Systemic Reviews 2007, Issue 2. Art. No.: CD005002.
Rastogi P, Anderson SJ, Bear HD, et al. Preoperative chemotherapy: updates of National Surgical Adjuvant Breast and Bowel Project Protocols B-18 and B-27. J Clin Oncol 26: 778-785, 2008.
van Nes JGH, Putter H, Julien J-P, et al. Preoperative chemotherapy is safe in early breast cancer, even after 10 years of
YAZIYI PAYLAŞ
YORUMUNUZ VAR MI?