Muhtemelen dünya genelinde. Sanayileşmiş ülkelerde, Dientamoeba fragilis tropik ya da subtropikal bölgelerden dönen turistlerdeki intestinal enfeksiyonların önemli bir sebebidir. Bulaşma şekli henüz bilinmemektedir ve diğer intestinal protozoanlardan farklı olarak Dientamoeba fragilis yaşam döngüsü bulaşıcı kist evresi bulunmaz. Bazı çalışmalarda dientamoebiasis eş zamanlı bir enterobiyaz ile bağlantılıdır (kılkurdu/sivrikuyruk infestasyonu) ve bu sebeple, en azından teoride, dientamoebiasisin kılkurtları vasıtasıyla bulaşmış olması mümkündür.
Günümüzdeki bakışa göreDientamoeba fragilistarafından koloni haline gelmiş kişilerin sadece bir bölümü semptomları geliştirir. Enfeksiyonun öne çıkan sonuçlarının kronik abdominal ağrı rahatsızlığı ve kilo kaybı olduğu düşünülmektedir.
D. fragilis ile ilişkili olarak karın ağrısı, ishal, iştahsızlık, kilo kaybı, bulantı-kusma ve gaz gibi şikayetler bildirilmektedir. Karın ağrısının karakteri, yerleşim yeri ve süresi değişken olup, sıklıkla ishal ile birlikte görülmektedir. Nadiren ateş, kilo kaybı, yorgunluk ve baş ağrısı gibi özgül olmayan şikayetlere de yol açabileceği bildirilmiştir. D. fragilis
infeksiyonu bulunan çocuklarda periferal eozinofili olduğu bildirilmektedir.
D. fragilis’in intestinal duvara invaze olduğunu gösteren çalışma bulunmamasına rağmen, ülseratif kolit ve eozinofilik kolitle ilişkili olabileceği bildirilmiştir. Deneysel olarak patogenezin araştırılması için uygun hayvan modelleri bulunmaması nedeniyle bu konudaki bilgiler oldukça kısıtlıdır. Şempanze, babun, goril ve koyunlarda dışkıda saptanabildiği bildirilmesine rağmen, hiçbiri uygun bir hayvan modeli değildir.
D. fragilis tanısı, bir gün ya da daha uzun aralarda alınan en az üç dışkı örneğinin trikrom veya demir hematoksilen gibi kalıcı boyalarla incelenmesine dayanmaktadır. İntestinal parazitler için yapılan rutin testlerde organizmalar tespit edilmemiştir (formalin fiksasyonu); Dientamoeba fragilis Sadece polivinil alkol (PVA) fiksatifinde fikslenmiş, boyanmış gaita örneklerinden tespit edilir. Eğer kronik abdominal rahatsızlık durumunda dientamoebiasisden şüphe ediliyorsa, üç farklı günde birer gaita örneği alınmalıdır.
D. fragilis infeksiyonunun tedavisi için, standart antiamibik ilaçlar yeterlidir. Metronidazol, tetrasiklin, iyodokinol, paromomisin bu amaçla sıklıkla kullanılmaktadır. Bu ilaçların uygun dozu henüz belirlenmemiş olmasına rağmen, çocukta metronidazol günde üç kez
250 mg yedi gün, erişkinde tetrasiklin 2 gram dört eşit doza bölünerek yedi gün, iyodokinol 40 mg üç eşit doza bölünerek 21 gün süreyle önerilmektedir.
Ayrıca Aşağıdakiler tedavide kullanılabilir: paromomisin (7 gün boyunca yetişkinler her 8 saate bir 500 mg, çocuklar üç doza bölünmüş şekilde 25–35 mg/kg/gün), iyodokinol (20 gün boyunca her 8 saate bir 650 mg, çocuklar üç doza bölünmüş şekilde 30–40 mg/kg/gün), doksisiklin (10 gün boyunca günde iki kez 100 mg) ya da metronidazol (10 gün boyunca her 8 saate bir 400-750 mg, çocuklar üç doza bölünmüş şekilde 35–50 mg/kg/gün). Parazitin elimine edilip edilmediğini anlamak için tedavi bittikten 3-12 hafta sonra 2-3 gaita örneği kontrol edilmelidir.Kaynak:KDT-Rh. ve literatür
YAZIYI PAYLAŞ
YORUMUNUZ VAR MI?