Amoebiasisin mortalite oranı % 0,1–0,2 civarındadır. Ölümlerin büyük çoğunluğu amipli apse gelişiminden kaynaklanmaktadır. Amipli apse şu durumlarda ayırıcı tanıda akla getirilmelidir: tropik bir bölgeden dönen kişide, ateş ve üst karın ağrısı varsa veya ateşi olan bir hastada görüntüleme çalışmaları karaciğerde apse olduğunu düşündürüyorsa.
Enfeksiyonun inkübasyon döneminden belirtilerin ortaya çıkmasına dek geçen süre, 1 hafta ila 4 ay arasında değişmektedir. Karaciğer apsesinin belirtileri: ateş ve üst karın ağrısı veya yan ağrısı. Fizik muayene genellikle ateş, üst karın hassasiyeti ve hepatomegaliye işaret eder. Lökositoz ve alkalin fosfataz ve CRP değerlerinin artması yaygındır.
Amipli apsenin ayırıcı tanısı: bakteriyel apse, tümör, ekinokokiyaz ve kist. Tanı, karaciğerin görüntüleme çalışmalarına ve serumda histolitikaantikorlarının saptanmasına dayanmaktadır. Genellikle bakteriyel apse ihtimalini ekarte etmek mümkün değildir ve bakteri kültürü için materyal elde etmek için perkütan aspirasyon gereklidir. Aspiratın mikroskobik incelemesi veya amip antijenlerinin saptanması spesifik bir tanı sağlayabilir.
Bununla birlikte, prosedürde komplikasyon oluşabildiğinden dolayı, her vakaya önerilmez. Amipli apsesi olan hastaların dışkı numuneleri her zaman analize gönderilmelidir zira hastanın bağırsağında amebiyazis olabilir veya belirti vermeyen bir taşıyıcı olabilir. Dolayısıyla, protozoanın kistik formuna karşı etkili ilaç gerekmektedir.
Amipli apse genellikle ilaç ile tedavi edilebilir; karın boşluğuna yayılma riskinden ötürü cerrahi girişim kontrendikedir. En etkili tedavi metronidazoldür (şiddetli hastalıkta intravenöz olarak, genellikle ağız yoluyla, yetişkinlerde 8 saatte bir 400–800 mg, çocuklarda üçe bölünmüş dozda 35–50 mg/kg, 7–10 gün boyunca). İlaca ek olarak, apsenin perkütan drenajı gerekebilir. Olası intestinal kistin eradikasyonu için bakınız.
Dizanteri nedir? Amipli ve Basilli dizanterinin belirtileri ve tedavisi
Belirtisi olmayan taşıyıcılardaE. histolitikatedavisinin amacı protozoanların bağırsak dışı bölgelere yayılmasının ve daha sonra semptomatik hastalığın gelişmesinin önlenmesidir. Aynı zamanda tedavi sayesinde hastalığın çevreye yayılmasının da önüne geçilmiş olur.
E. histolitikakistleri suyun klorlanmasına dirençlidir ama yeterli filtrasyon, iyot uygulaması, –20ºC ısıda dondurma veya ısıtma (+50ºC sıcaklıkta 5 dakika) sayesinde su kaynaklarındaki kistler ortadan kaldırılabilir.
Kaynak: Ackers JP, Mirelman D. Progress in research on Entamoeba histolitika pathogenesis. Curr Opin Microbiol 2006 Aug;9(4):367-73.
YAZIYI PAYLAŞ
YORUMUNUZ VAR MI?